Kruhel Wielki

Wieś położona na południowy zachód od Przemyśla. Dokumenty z 1418 roku poświadczają, iż właścicielami osady byli Szymek i Jerzy z Prałkowiec, która została zapewne podzielona między ich potomków, przez co powstał Kruhel Wielki i Mały. Jeden z właścicieli wsi zapożyczył się u radnych miejskich Przemyśla, a osadę oddał miastu w zastaw dopóki nie spłaci długu. Dług nie został spłacony, toteż Kruhel stał się własnością miasta Przemyśla, a nawet nazywano go odtąd Miejskim. Jeszcze w XIX wieku istniał tutaj browar, zakład bielenia płótna oraz karczma. Niedaleko od centrum wsi wydobywano wapień i marmur, a z tego ostatniego wykonano kilka figur znajdujących się w katedrze lwowskiej. W roku 1921 Kruhel Mały zamieszkiwało 469 osób, z tego
367 rzymskich katolików, 98 grekokatolików i 4 Żydów. Z kolei Kruhel Wielki liczył 393 mieszkańców, w tym 298 grekokatolików, 85 rzymskich katolików oraz 19 Żydów. Znaczną część ludności ukraińskiej wysiedlono przymusowo w 1946 roku do ZSRR. Na terenie wsi znajduje się jedna z najstarszych w Polsce cerkwi. Drewniana świątynia została wzniesiona w 1630 roku. W okolicy, na pobliskich wzgórzach widnieją ruiny fortów - pozostałości twierdzy przemyskiej. Leży tutaj fort artyleryjski "Helicha", fort "Lipnik" oraz kilka szańców obronnych. Obecnie są już mocno zniszczone.